Ao longo de todo este percorrido acompañáronnos Rosalía de Castro, Castelao e Ramón Otero Pedrayo grazas ás historias que nos narrou Carlos Rodríguez Dacal, conservador do Xardín Botánico-Artístico.
Podemos lembrar aquí unha delas: o caso do Irmanciño de Ramón Otero Pedrayo.
O Irmanciño era un pinsapo (abeto) que o pai do escritor ourensán plantou no pazo de Trasalba cando naceu o seu fillo. Así que don Ramón creceu á vez que a árbore e sempre a tivo en moita estima. Ata que o raio dunha tormenta levoullo por diante en 1972 e o escritor tomouno como un mal agoiro. Con todo, os seus amigos recolleron a madeira, fixeron taboleiros e preparárono para ser un cadaleito. Cadaleito que, ao final, gardou os restos do seu irmán humano.
Esta fenomenal historia talvez resume o amor que se pode sentir por unha árbore.
Sem comentários:
Enviar um comentário